Τ' άγρια πουλιά τα ημερεύω,
όλο για σένα τους μιλώ και τα μαγεύω...
...κι όμως τι κρίμα, που δε μάγεψα κι εσένα,
τι κρίμα που δεν άγγιξα της τρέλας σου το αγρίμι,
κι έγινε η αγάπη, η αγάπη, ένα συντρίμμι,
σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθιά μου μνήμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια: