- Γιάννης Χαρούλης

Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013


Γιάννης Χαρούλης

"Αυτά που πήρα από την οικογένειά μου είναι η “δεξαμενή” από την οποία αντλώ δύναμη. Αυτός είναι ο προσωπικός μου πλούτος. Η ξενοιασιά και η ελευθερία των χρόνων στην Κρήτη ήρθαν κι ενώθηκαν με την ελευθερία έκφρασης της μουσικής. Αυτό είναι για μένα τα πανηγύρια. Από εκεί ξεκίνησα ως λαουτιέρης και αναζητώ πάντα εκείνα τα μικρά πανηγύρια κατά τη διάρκεια των οποίων όλοι γίνονται μια παρέα και γλεντούν. 
Έτσι με γνώρισε ο Χρήστος Θηβαίος στο καφενείο του χωριού μου, κάτω από τον ίσκιο μιας μπουκαμβίλιας, και με τράβηξε στην Αθήνα. Το χέρι του θα το κρατώ πάντα. 
Ήμουν στη Β΄ Λυκείου όταν ένας καθηγητής μου μου έδωσε μια κασέτα με τραγούδια του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Τότε ανακάλυψα ότι ένα λαούτο μπορεί να παίξει και άλλες μελωδίες εκτός από παραδοσιακές. Ενθουσιάστηκα! Δεν μπορούσα να φανταστώ τότε ότι ύστερα από μερικά χρόνια θα μου εμπιστευόταν τα τραγούδια του. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το τηλεφώνημα... 
Τα χρόνια έφεραν μουσικές, τραγούδια και ανθρώπους για να τα μοιράζομαι μαζί τους και να είναι οι φάροι που μου δείχνουν τη ρότα – για να μην ξεστρατίζω…"


Δεν υπάρχουν σχόλια: