Γιάννης Χαρούλης - Ημερολόγιο (Κόνιτσα)

 

 

...Κάπου η νύχτα μεσοπέλαγα κρεμιέται
στην αγχόνη τ' ουρανού
κι ο δαίμονας καβάλα στο σκοτάδι
αρπάζει τη μετέωρη ευχή μου....

Και σαν άστρο καυτερό προς το νησί σου
τα λόγια μου πετάει
πληγώνοντας τα βράχια και την άμμο,
στη χτένα σου καρφώνει την ψυχή μου....

Και σταγόνα τη σταγόνα κυλάω εγώ
σαν αλμυρό νερό στους ώμους
και στον ακριβό σου το λαιμό...

Κι ας το ξέρω πως του λόγου του
στην ανεμόσκαλα εκεί, με περιμένει
για να μου λιμάρει το σκοινί...

 

"...Κι είναι λέω ο Παράδεισος για μας,

Αγάπη μου μικρή,
να μοιραζόμαστε τούτη την Κόλαση ΜΑΖΙ...."

 

Πηγή: https://www.youtube.com/watch?v=dunwWwDoLS0